Dwie niezależne kobiety. Jedna umiera i chce odejść szybko na własnych warunkach, druga jej towarzyszy „w pokoju obok”. W dialogach wojny, zmiany klimatyczne, literatura, przemiany obyczajowe, wspomnienia. Mówione pół żartem, pół serio, ze szczyptą ironii, nostalgią. W uszach śpiew ptaków i melancholijna muzyka, a przed oczami płatki śniegu, żywe kolory, estetyczne wnętrza. Amerykański film Pedro Almodóvara. Nie zobaczycie w nim obrazów, których się spodziewacie, nie zdołujecie się tematem… Życie jest piękne i lepiej, żeby takim pozostało…